Prowadzę działalność konserwatorską w zakresie konserwacji-restauracji malarstwa na różnych podłożach, w tym na rzeźbie kamiennej i detalach architektonicznych; konserwuję ceramikę artystyczną i użytkową, a także zajmuję się badaniami technologicznymi zabytków. Wykonuję kopie malarskie, m.in. kopie zabytkowej ceramiki, w technologii konserwatorskiej.
Jestem rzeczoznawcą Ministra Kultury i Sztuki od 1983 r. do 2001 r., Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego od 2001 r. do chwili obecnej (2016 r.) w specjalności – konserwacja rzeźby kamiennej i detalu architektonicznego oraz ceramiki artystycznej i użytkowej. Jestem rzeczoznawcą ZPAP – od 1991 r., zaś SKZ – od 2009 r.
Wykonuję ekspertyzy technologiczno-konserwatorskie oraz projekty konserwatorskie dotyczące zabytków kamiennych, ceglanych i ceramicznych; prowadzę badania ich stanu zachowania. Opracowuję wytyczne i programy prac konserwatorsko-restauratorskich. Prowadzę także nadzory konserwatorskie przy cennych zabytkach architektury sakralnej i świeckiej.
Moją fascynację i przygodę z konserwacją zabytków zapoczątkowałam na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu w 1965 roku. Po obronie pracy magisterskiej rozpoczęłam szeroką działalność konserwatorską na terenie naszego kraju przywracając dawny blask i świetność zabytkom dóbr kultury narodowej. Miałam również przyjemność prowadzenia prac konserwatorskich poza jego granicami m.in. w Szwecji i Rosji oraz podzielenia się moja wiedza i doświadczeniem m.in. we Włoszech i Niemczech, gdzie brałam udział w sympozjach i stażach konserwatorskich.
Aktualnie moja praca skupia się głównie na terenie Polski, gdzie prowadzę działalność w zakresie konserwacji malarstwa, rzeźby kamiennej oraz ceramiki artystycznej i użytkowej. Wykonuję projekty i ekspertyzy technologiczno-konserwatorskie oraz biorę udział w konferencjach i warsztatach poświęconych tematyce restauracji i ochrony zabytków. Moje zainteresowania i zamiłowanie do zawodu, odzwierciedlają publikacje konserwatorskie wydane w ostatnich latach, a także referaty w zakresie konserwacji i restauracji zabytków, które wygłaszam na sympozjach i konferencjach krajowych oraz międzynarodowych.
A na co dzień… jestem fanką ‘pracy od podstaw’, która przejawia się fizycznie (rzemiosło domowo-rodzinne i konserwatorskie), naukowo (badania w ramach wykonywanego zawodu, publikacje, wykłady) oraz artystycznie (dzieła restauratorskie). Moja pasja to umiejętne przetwarzanie spraw na pozór trudnych, wymagających wysiłku umysłowego i fizycznego, w zadania o lżejszym zabarwieniu i większej adrenalinie. Wychodzę z założenia, że „póki nam się chce, póty żyjemy pełnią życia”.
Moje motto na dziś: chciejmy chcieć!